Τι σηματοδοτεί η νίκη Σαμαρά

Του Γιώργου Ιωάννου

Άκουσα για λίγο, γιατί είναι πάντα προς αποφυγήν, ορισμένες από τις περισπούδαστες απόψεις των ελαφοβαρύγδουπων περιηγητών-αναλυτών της ελληνικής τηλεόρασης. Οι περισσότεροι εξέφρασαν απίθανες αιτιάσεις για την ήττα Μπακογιάννη και τη νίκη Σαμαρά. Το αποτέλεσμα έχει ασφαλώς τις επιμέρους προεκτάσεις και ιδιαιτερότητές του. Και βέβαια υπήρχαν ζητήματα τακτικής όπου η Ντόρα υπέπεσε σε λάθη, σε αντίθεση με τον Σαμαρά.
Ο ιδεολογικοπολιτικός λόγος της ήταν όπως πάντα καλοσυνταγμένος, αλλά

επίπεδος και κενός. Αντίθετα, ο Σαμαράς έδωσε σαφές πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα στις θέσεις του, μαζί με ένα κύμα φρεσκάδας πρωτοτυπίας, ουσίας και λεκτικής αισθητικής.
Το μεγαλύτερο μέρος του κομματικού μηχανισμού και των βουλευτών, προβλέποντας από την αρχή περίπατο της Ντόρας, στρατεύτηκαν δίπλα της. Τα περισσότερα βασικά στελέχη του κεντρικού πυρήνα, όπως ο ευφυής τακτικιστής και σήμερα πια υπαρχηγός του Σαμαρά, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ζύγισε σωστά και βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή, με σοβαρό θετικό πρόσημο για τον Σαμαρά. Η πλειοψηφία του συστήματος Καραμανλή επίσης στήριξε τον τελευταίο.
Αλλά πάνω απ’ όλα, η κύρια εξήγηση του αποτελέσματος οφείλεται στη διαπίστωση ότι πρόκειται για καθαρή ήττα της Ντόρας και δευτερευόντος για νίκη Σαμαρά. Μικρομεσαία στελέχη της Ν.Δ. χωρίς οφίτσια και θέσεις, έλεγαν ότι αν βγει η Ντόρα εγώ θα φύγω από το κόμμα. Το αντίθετο δεν ακούστηκε.
Η κα Μπακογιάνη είναι πασίδηλο ότι εκπροσωπεί την πλέον σκληρή πλευρά της αμερικάνικης πολιτικής παρέμβασης στη χώρα μας, σε βαθμό άκρατης και ακράτητης υποτέλειας. Εχθρεύεται και πολεμά τα πατριωτικά αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού που δεν επιθυμούν να καταφύγουν στην Καρατζαφέρειο στέγη. Με δεδομένο ότι και τα άλλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και πάνω απ’ όλα ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκονται σε απόσταση ή απεχθάνονται την εθνική ταυτότητα της χώρας. Η θυγατέρα Μητσοτάκη, εκφράζει με τον πιο ανενδοίαστο και καταφανή τρόπο, το ακραίο ντόπιο κατεστημένο στη χώρα μας-ένα κατεστημένο με ιστορικές ρίζες δοσιλογισμού- που είναι ικανό να ξεπουλήσει τα πάντα για να εξυπηρετήσει το ίδιον συμφέρον. Ένα κατεστημένο που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της χώρας.
Το χαμόγελο της Ντόρας είναι τόσο ψεύτικο και επικίνδυνο που φωνάζει από μακριά. Μπορεί «να ανοίξει στρείδι σε απόσταση τριάντα μέτρων». Και ο μέσος Πολίτης δεν τρώει κουτόχορτο όταν βλέπει τη μανία με την οποία τα περισσότερα ΜΜΕ και τα μεγάλα οικονομικά της χώρας στήριξαν άμεσα, ή πλαγίως αλλά σαφώς, την Ντόρα. Γιατί η Ντόρα είναι η φίλη τους, ο άνθρωπός τους. Και ο Πολίτης είναι ο εχθρός τους