Τα κράτη θα πρέπει προληπτικά να διεξάγουν συστηματικά εκστρατείες για τον θετικό ρόλο των μεταναστών, τόνισε η Μισέλ Κλάϊν Σόλομον, εκπροσωπώντας το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης., όπου απασχολείται ως επαγγελματικό στέλεχος. Συγχρόνως, είπε, πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την εκπαιδευτική «αναβάθμιση» των μεταναστών. Χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν χαθεί τα δυο χρόνια που διαρκεί η κρίση. Πανευρωπαϊκά το 50% των μεταναστών είναι εκτός της αγοράς εργασίας. «Εχουν εξελιχθεί στους αποδιοπομπαίους τράγους της κρίσης, των οποίων παραβιάζονται τα δικαίωματα», τόνισε η κ. Σόλομον.
Η ανάγκη για εφαρμογή πολιτικών εκπαίδευσης και κατάρτισης των μεταναστών και των παιδιών τους τονίσθηκε ιδιαιτέρως στο Φόρουμ. Ο γενικός διευθυντής του τμήματος Διεθνούς Μετανάστευσης του ΟΟΣΑ Ζαν Κριστόφ Ντιμόντ σημείωσε ότι «υπό τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης συνιστάται να μην διακοπούν τα προγράμματα ένταξης και στήριξης των μεταναστών. Αντιθέτως υπάρχει ανάγκη να ενισχυθούν τέτοια προγράμματα. Διαφορετικά θα βρεθούμε με μια γενιά μεταναστών που θα είναι εκτός αγοράς εργασίας για καιρό μετά την κρίση και τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα».Οι μεταναστευτικές πολιτικές πρέπει να αμβλυνθούν και σε καμία περίπτωση να μη σκληρύνουν, τονίσθηκε στο Φόρουμ. Οι μετανάστες που χάνουν την εργασία τους θα πρέπει να έχουν «περίοδο χάριτος» και να μην απελαύνονται από τις χώρες όπου έχουν διαθέσει για χρόνια την εργατική τους δύναμη.
Ως κύρια μεταναστευτική πολιτική, οι ανεπτυγμένες χώρες επιλέγουν την κυκλική μετανάστευση (νόμιμη μετανάστευση για εργασία, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που στερεί τον εργαζόμενο από κάθε ασφαλιστικό ή άλλο δικαίωμα). Στο επιχείρημα ότι η κυκλική μετανάστευση σημαίνει λιγότερα δικαιώματα για τους μετανάστες, αντιπαρατάχθηκε η θέση ότι «για τους ανειδίκευτους η κυκλική μετανάστευση προσφέρει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα από την μακροχρόνια μετανάστευση», η οποία ωστόσο συνεπάγεται συνταξιοδοτικά και άλλα δικαιώματα για τον μετανάστη. Ως ιδιαίτερο πλεονέκτημα της κυκλικής μετανάστευσης για τον αλλοδαπό, αναφέρθηκε η δυνατότητά του να μεταναστεύει με ασφάλεια και μικρότερο κόστος. Το «άνοιγμα» του ανεπτυγμένου κόσμου στην κυκλική μετανάστευση δίνει τη δυνατότητα στους αλλοδαπούς να φθάσουν στη Δύση χωρίς να αντιμετωπίσουν το υψηλό κόστος και τους κινδύνους της παράνομης εισόδου.Σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση των μεταναστών, σημειώθηκε ότι οι μέσης και υψηλής εξειδίκευσης μετανάστες επαναπατρίζονται στη χώρα καταγωγής τους διότι κάποια στιγμή συγκεντρώνουν αποταμιεύσεις ικανές για να τους εξασφαλίσουν μια άνετη ζωή. Αντιθέτως, οι ανειδίκευτοι εργάτες -που αδυνατούν να αποταμιεύσουν- δεν εγκαταλείπουν τις χώρες της Δύσης που τους παρέχουν υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας που δεν υπάρχουν στις χώρες καταγωγής τους. Άρα είναι προς όφελος και των κρατών μετανάστευσης και των κρατών καταγωγής, οι μετανάστες να έχουν εκπαίδευση που θα τους προσφέρει καλό βιοτικό επίπεδο.
Ειδικά για την πολιτική επαναπατρισμού που προωθεί η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, σημειώθηκε ότι πρέπει να ενισχυθούν τα λεγόμενα «χαμηλότοκα δάνεια αναχώρησης» και τα προγράμματα επαναπατρισμού. Ειπώθηκε δηλ. και κάτι θετικό απ’ όλη αυτή την προσπάθεια του διεθνούς κατεστημένου να εξαφανίσει τα κράτη-έθνη και να επιβάλλει την Αμερικανοποίηση της Υφηλίου.
Καταλήγοντας, τονίζεται ο ύποπτος ρόλος του Ιδρύματος Ωνάση που έχει καταληφθεί από την οικογένεια Παπαδημτρίου, ο οποίος χρηματοδοτεί παρόμειες συνάξεις και συνέργειες όπως αυτή του επιλεγόμενου παγκόσμιου φόρουμ, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία κινδυνεύει να εξαφανιστεί απο το χάρτη από το φαινόμενο της μαζικής εισβολής μη αφομιόσιμων λαιρομεταναστών. Προφανώς θα τρίζουν τα κόκκαλα του μακαρίτη Ωνάση, του μεγάλου αυτού Έλληνα, που είναι βέβαιο ότι κάθε άλλο θα ενέκρινε τέτοιες πρακτικές που υπονομέυουν το μέλλον της πατρίδας του.