Με πρωτοβουλία του προέδρου Σαρκοζί, με τις ευλογίες του 60% των Γάλλων και με τους σοσιαλιστές κατ’ αρχήν απόντες και χολωμένους, άρχισε χθες στη Γαλλία, λίκνο της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης, η μεγάλη συζήτηση περί γαλλικής εθνικής ταυτότητας. Η τεράστια διοργάνωση, που προβλέπει συγκεντρώσεις σε κάθε ένα από τα 96... και τα 345 διαμερίσματα της μητροπολιτικής Γαλλίας, καθώς και στα των υπερπόντιων κτήσεων, θα διαρκέσει έως τις 31 Ιανουαρίου.
Οι εργασίες, υπό την αιγίδα του υπουργείου Μετανάστευσης, θα κλείσουν με ένα συνέδριο στις 4 Φεβρουαρίου, που θα ασχοληθεί με δύο κυρίως ερωτήματα: «Τι σημαίνει σήμερα να είσαι Γάλλος;» και «Ποια ακριβώς είναι η συμβολή της μετανάστευσης στη γαλλική εθνική ταυτότητα». Θα εκτεθούν ιδέες, προτάσεις και απόψεις, ώστε συνοψίζοντας να διαμορφωθεί το τελικό συμπέρασμα ως προς τη μορφή και την ουσία της εθνικής ταυτότητας, τη δύναμη των δημοκρατικών αξιών και την ακριβή έννοια της εθνικής υπερηφάνειας.
Οι δημόσιες συναντήσεις άρχισαν χθες σε 450 κυβερνητικά γραφεία σε ολόκληρη τη Γαλλία με τη συμμετοχή καθηγητών, γονέων, μαθητών, φοιτητών, σωματείων και συνδικαλιστικών ενώσεων, εκπροσώπων του Συνδέσμου Εργοδοτών και Ευρωβουλευτών. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εφημερίδας Le Parisien, το 60% των Γάλλων είναι σύμφωνο με τη συζήτηση περί εθνικής ταυτότητας. Στο ποσοστό αυτό περιλαμβάνεται το 72% των ψηφοφόρων δεξιάς απόκλισης και το 50% των αριστερής απόκλισης. Το όλο ζήτημα απορρίπτει ποσοστό 35%, ενώ το 5% δεν έχει άποψη.
Από την ίδια δημοσκόπηση προκύπτει ότι μεταξύ των συμβόλων της γαλλικής εθνικής ταυτότητας, το 98% προτάσσει τη γαλλική γλώσσα, το 88% τη γαλλική σημαία και το 77% τη Μασσαλιώτιδα. Τέλος, το 72% του συνόλου των ερωτηθέντων πιστεύει ότι μέρος αναπόσπαστο της γαλλικής εθνικής ταυτότητας είναι η καλή υποδοχή των μεταναστών.
Η πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου για την ανακίνηση ενός θέματος εξαιρετικά σημαντικού σε μια εποχή έκπτωσης ιδεών και αξιών ερμηνεύεται από πολιτική άποψη ως προσπάθεια του κ. Σαρκοζί να συγκρατήσει τυχόν διαρροές συντηρητικών ψηφοφόρων προς άλλες κατευθύνσεις και να περισπάσει την προσοχή από τη θύελλα που ξέσπασε πρόσφατα με αφορμή τις «σκανδαλώδεις» αναμνήσεις του υπουργού Πολιτισμού Φρεντερίκ Μιτεράν από τα ταξίδια του σε ασιατικές χώρες.
Η ερμηνεία, εκτός από απλοϊκή, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, διότι η συγκεκριμένη συζήτηση ήταν ανάμεσα στις προτεραιότητες του Γάλλου προέδρου, ο οποίος είναι γενικώς απαλλαγμένος από σύνδρομα και φοβίες μήπως θεωρηθεί «εθνικιστής», δίνοντας ταυτόχρονα μεγάλη βαρύτητα στη μεταναστευτική πολιτική.
Το όλο θέμα «σνομπάρουν» κατ’ αρχήν οι σοσιαλιστές, με εξαίρεση τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ, που θεωρεί τη συζήτηση αναγκαία, διότι η Γαλλία πρέπει να ανακτήσει τα σύμβολά της από την άκρα δεξιά. Επιφυλακτικός, αλλά όχι απορριπτικός εμφανίζεται ο υπουργός Εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ. Κατά τα άλλα, οι επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος ισχυρίζονται ότι ο κ. Σαρκοζί προσπαθεί να «κλέψει» ψήφους της ακροδεξιάς προς πάσα χρήση, επικρίνουν την κ. Ρουαγιάλ, γενικώς διαφωνούν και μένουν αμέτοχοι, κινδυνεύοντας για μία ακόμη φορά να μείνουν εκτός πολιτικών εξελίξεων.