Λαθρο-δικαιώματα

Της Λώρης Κέζα

Η συζήτηση για τους μετανάστες γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Το νομοσχέδιο έχει σχολιαστεί από χιλιάδες πολίτες στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών, ο ΛΑΟΣ ζητεί δημοψήφισμα υπέρ της εθνικής καθαρότητας, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει αλλοδαπούς στη Βουλή, ενώ από τη Ρηγίλλης αφήνουν να διαρρεύσει ότι ο νόμος θα καταργηθεί μόλις ξαναγίνουν κυβέρνηση. Υπάρχει εκ προοιμίου ένα πρόβλημα: οι προοδευτικοί τούς θέλουν όλους μέσα, νόμιμα, μόνιμα, ωραίους σαν Ελληνες. Οι συντηρητικοί τούς θέλουν όλους όξω, και αν ξεμείνουν μερικοί να γίνουν μουγκοί, άβουλοι δούλοι.
Οι ρόλοι είναι μοιρασμένοι και οι καιροί ύποπτοι. Αν κάποιος θέλει να εκφράσει μια επιφύλαξη, πρέπει να αρχίσει λέγοντας «εγώ δεν είμαι ρατσιστής». Είναι λάθος, όμως, να τακτοποιούμε τις απόψεις μας στα κουτάκια των κομμάτων. Ας αρχίσουμε από μια αυτονόητη διαπίστωση: ένας καινούργιος νόμος για τους μετανάστες είναι απαραίτητος. Οσα προτείνει ο κ. Ι. Ραγκούσης δεν είναι θέσφατα ούτε έχουν τελικό χαρακτήρα. Θέλουν, όμως, λίγη δουλίτσα στις λεπτομέρειες.
Ενα παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα αποκτά την ιθαγένεια εφόσον ένας από τους δύο γονείς κατοικεί εδώ επί πέντε χρόνια. Ας δούμε την πιθανή κατάχρηση ενός άρθρου που συντάσσεται για την απόδοση δικαιοσύνης. Ως γνωστόν, η Ελλάδα έχει γίνει προσφιλής τόπος για δωρεάν γεννητούρια Αφρικανών. Τι να την κάνει ο μαιευτήρας την γκαστρωμένη που πάει στο δημόσιο νοσοκομείο, να τη διώξει; Ασφαλώς όχι. Μόλις γεννήσει λοιπόν μπορεί εκείνη να ζητήσει τη βοήθεια από τους συμπατριώτες της. Θα εμφανιστεί ένας καλός άνθρωπος, που ζει και πέντε και δέκα χρόνια στη χώρα, και θα αναγνωρίσει το άγνωστο βρέφος. Τσάμπα είναι, δεν προκύπτει καμία υποχρέωση διατροφής. Ετσι κάθε μέλος του Συλλόγου των Απανταχού Μογκαντισαίων μπορεί να αναγνωρίζει και πενήντα και εκατό παιδιά. Αν πολιτογραφηθεί το παιδί, ακολουθεί και η μάνα στα πέντε χρόνια. Θα ήταν ακραίο, παράλογο και απάνθρωπο να ζητείται εξέταση DΝΑ;
Μια προϋπόθεση για την πολιτογράφηση ενηλίκων είναι να μην έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα κατά την τελευταία δεκαετία. Καλό αυτό, να μη μαζέψουμε όλους τους εγκληματίες. Ποιος, όμως, θα πιστοποιήσει το λευκό ποινικό μητρώο του Ιρακινού, του Νιγηριανού και όποιου τέλος πάντων έρχεται από μια διαλυμένη χώρα, όπου δεν λειτουργεί η Δικαιοσύνη; Ποιος θα πιστοποιήσει τη γνησιότητα ενός πατσαβουρόχαρτου με δήθεν κρατικές σφραγίδες; Κάποιοι μετανάστες εισέρχονται στην Ελλάδα κουβαλώντας τρία διαβατήρια. Στην περίπτωση απέλασης ξανάρχονται με άλλα τρία. Αλλοι πετούν στη θάλασσα τα χαρτιά τους προτού τους συλλάβει το Λιμενικό, οπότε η ταυτότητα γίνεται δεκτή κατά δήλωση. Ονομα: Μίκι Μάους. Προέλευση: Ντίσνεϊλαντ. Αντε να βγάλει άκρη ο υπουργός Εσωτερικών με όλον αυτόν τον κόσμο.
Αλλο άρθρο: την ιθαγένεια λαμβάνει και όποιος έχει αναγνωριστεί ως πολιτικός πρόσφυγας ή έχει υπαχθεί σε καθεστώς προστασίας για ανθρωπιστικούς λόγους και ζει στην Ελλάδα για πέντε χρόνια. Το προσκλητήριο αφορά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κυνηγημένους Αφγανούς. Το σύνηθες είναι να δηλώνουν ομοφυλόφιλοι: αν επαναπατριστούν, λένε, θα απαγχονιστούν από τη θρησκευτική αστυνομία.
Αναφέρθηκαν ορισμένα δείγματα από την κακοποίηση που μπορεί να υποστεί ένας νόμος διατυπωμένος με καλές προθέσεις.
Αυτό που προέχει είναι η εξάλειψη του συνθετικού «λαθρο-» από τον μετανάστη. Οποιος μπαίνει να καταγράφεται από την πρώτη ημέρα και σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση να γίνεται μια μοιρασιά του πληθυσμού. Να πάψει η Ελλάδα να είναι η περιστρεφόμενη πόρτα, μέσα στην οποία εγκλωβίζονται χιλιάδες άνθρωποι. Ας έχουμε επίγνωση. Τα πλήθη των Ασιατών και Αφρικανών που θέλουν καλύτερη ζωή βλέπουν την Ελλάδα ως τράνζιτ. Λίγοι θα μείνουν επειδή δέθηκαν με τον τόπο. Είναι λοιπόν λίγο μίζερο σε αυτούς τους λίγους να δίδονται μισά δικαιώματα. Μόνο να εκλέγουν και όχι να εκλέγονται, μόνο στις δημοτικές και όχι στις εθνικές εκλογές. Διαβάζουμε στην ηλεκτρονική διαβούλευση φόβους ότι θα κυβερνήσουν οι αλλοδαποί. Μακάρι να δούμε αλβανικής καταγωγής υπουργό και να τον καμαρώσουμε όπως τον κάθε γερουσιαστή Ρapadopoulos.

Το Βήμα, 8/1/2010