"Ναι" στην παροχή ιθαγένειας, όχι όμως ακρίτως και με συνοπτικές διαδικασίες

Το νομοσχέδιο για την παροχή ιθαγένειας και πολιτικών δικαιωμάτων σε αλλοδαπούς και ομογενείς, του οποίου η συζήτηση ξεκινά σήμερα στη Βουλή, μονοπώλησε χθες το ενδιαφέρον του Διεθνούς Συνεδρίου της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) της Ελλάδας για τη μετανάστευση. Οι απόψεις που κυριάρχησαν ήταν αφενός υπέρ της ουσιαστικής δυνατότητας ένταξης που θα προσφέρει η ψήφιση του νομοσχεδίου και αφετέρου κατά των μαζικών και άκριτων χορηγήσεων ιθαγένειας με συνοπτικές διαδικασίες.
Η υφυπουργός Εσωτερικών, κ. Θ. Τζάκρη, αναφέρθηκε στην «αδήριτη ανάγκη να αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό ζήτημα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η διασφάλιση της παραμονής όσων ζουν επί χρόνια νόμιμα στη χώρα, καθώς επίσης και η ισότιμη συμμετοχή τους στον πολιτικό βίο». Η κ. Τζάκρη αναφέρθηκε επί μακρόν στο «αδιαφανές μέχρι σήμερα σύστημα απόδοσης ιθαγένειας», λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «επιχειρούμε να καταργήσουμε τα ερείσματα που καλλιέργησαν επί δεκαετίες τις αυθαιρεσίες. Γι’ αυτό υιοθετούμε μια αυστηρή και σφιχτή διαδικασία, η οποία συγχρόνως θα έχει ως αποτέλεσμα να πάψει ο αποκλεισμός όσων πληρούν τις προϋποθέσεις για ελληνική ιθαγένεια».
Από την πλευρά του, ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Χ. Ζώης μίλησε για «μαζική χορήγηση ιθαγένειας με συνοπτικές διαδικασίες, που αν ψηφιζόταν, θα προκαλούσε σοβαρούς κλυδωνισμούς και θα απειλούσε την κοινωνική ειρήνη». Δριμύτερος εμφανίστηκε ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Θ. Πλεύρης, ο οποίος χαρακτήρισε «προδοτικό το νομοσχέδιο που θέλει να αλλοιώσει την εθνική σύνθεση της χώρας» και μίλησε για τους «μετανάστες που γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο». Οπως χαρακτηριστικά είπε χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τους Αφγανούς που έρχονται από εμπόλεμη ζώνη «υπάρχει κύκλωμα που εκμεταλλεύεται εξαθλιωμένα πλήθη, τα οποία δεν έχουν εργατική συνείδηση, όπως το ντόπιο εργατικό δυναμικό».
Η σφοδρότητα των αντιπαραθέσεων κατά τον Συνήγορο του Πολίτη κ. Γ. Καμίνη «πρόκειται να ενταθεί. Υπάρχει ο κίνδυνος, στα επόμενα χρόνια, η πολιτική συζήτηση να εγκλωβιστεί σε καθεστώς ασυνεννοησίας. Από τη μία βρίσκεται ο φοβικός λόγος για μια Ελλάδα που δεν υπάρχει πια και από την άλλη ένας αφηρημένος γενικόλογος και άρα ανεδαφικός λόγος περί δικαιωμάτων». Κοινό παρανομαστή αποτέλεσε το αίτημα για συνεκτική μεταναστευτική πολιτική στη χώρα. Αντιστοίχως, οι διεθνείς ομιλητές αναφέρθηκαν στο έλλειμμα κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής, για την οποία όλοι απαισιόδοξα προέβλεψαν ότι με πολύ μεγάλη δυσκολία μπορεί να επιτευχθεί.