Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό λαθρομεταναστών σε σχέση με τον πληθυσμό της διεθνώς

Γράφει ο Γιώργος Ιωάννου

H Ελλάδα σήμερα έχει το υψηλότερο ποσοστό μεταναστών και ειδικότερα λαθρομεταναστών στην Ευρώπη, σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό της. Αν συνεχιστεί ο ανεξέλεγκτος ρυθμός εισδοχής τους από τα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, πολύ σύντομα, μέσα στην τρέχουσα δεκαετία, οι λαθρομετανάστες θα έχουν ισοσκελίσει ή και υπερβεί σε αριθμητικά μεγέθη τον ελληνογενή πληθυσμό, ο οποίος παραμένει στάσιμος ή και μειώνεται.
Χωρίς να αμφισβητείται η βαρύνουσα σημασία και συμβολή των μεταναστών στην οικονομική ευημερία και ανάπτυξη της χώρας, δεν μπορεί να μην προκαλεί ανησυχία η διαφαινόμενη αλλοίωση της εθνολογικής της βάσης και οι διαγραφόμενες φυλετικές συγκρούσεις, με δεδομένο μάλιστα τον τεράστιο αριθμό τους και τη δυστοκία για κοινωνική ενσωμάτωση των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών που αποτελούν το μέγιστο μέρος τους τον τελευταίο καιρό. Και αυτό, σε αντίθεση με τις παλαιότερες εισροές μεγάλων μαζών κυρίως Αλβανών ή άλλων μειονοτήτων, οι οποίοι από τη φύση της κουλτούρας, της θρησκείας ή ανεξιθρησκείας τους, ήταν και είναι εν δυνάμει ενσωματώσιμοι στην ελληνική κοινωνία.



Στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αυστραλία, χώρες που γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν μέσα από την έλευση μεταναστών, διατηρήθηκε η κοινωνική και πολιτική ισορροπία με την υπεροχή του αγγλοσαξονικού στοιχείου, μέσα από την ελεγχόμενη εισροή μεταναστών από διάφορες χώρες. Επιτρεπόταν η υποδοχή μόνο συγκεκριμένου αριθμού τους από την Πολωνία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα κτλ. Η παράνομη μετανάστευση, δηλ. η λαθρομετανάστευση, ή αντικανονική μετανάστευση, ήταν και είναι αυστηρά ελεγχόμενη, με βασική κύρωση την επαναπροώθηση στις χώρες καταγωγής τους. Βέβαια, πάντοτε υπήρχαν και υπάρχουν αρκετοί, ιδιαίτερα Ισπανόφωνοι, οι οποίοι διαφεύγουν και παραμένουν τελικά στη χώρα, αλλά η κατάσταση διατηρείται υπό έλεγχο, με δεδομένη και τη μεγάλη πληθυσμιακή υπεροχή των βασικών εθνολογικών ομάδων. Παράλληλα, λειτουργούν εκτεταμένα προγράμματα κοινωνικής ενσωμάτωσης. Η πολυπολιτισμική ή διαπολιτισμική κοινωνία που προωθείται στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης της υφηλίου, λειτουργεί αρμονικά προς όφελος των ΗΠΑ, όπου διατηρείται η αρχική εθνολογική ταυτότητα των Αγγλοσαξώνων. Στην περιφέρεια της γης, τα πράγματα, όταν εξελίσσονται διαφορετικά, μπορεί να οδηγήσουν στην εξαφάνιση των εθνών-κρατών, όπως έχει συμβεί με πολλά παρόμοια ιστορικά παραδείγματα. Αν δεχτούμε αυτή τη θέση, τότε υιοθετούμε τη μελλοντική διάλυση της εθνολογικής και κοινωνικής μας συνοχής. Χωρίς να υιοθετούμε εθνικιστές υπερβολές, θεωρούμε ότι, πολύ δύσκολα μια τέτοια άποψη αντέχει σε δημόσιο διάλογο.



Στη χώρα μας, μέχρι πρόσφατα ίσχυαν αυστηρότατοι νόμοι για τη μετανάστευση που δεν ετηρούντο. Ενώ τώρα, υπάρχουν πιο ελαστικοί αλλά πολυπλοκότατοι νόμοι που επίσης δεν τηρούνται. Σε ορισμένα σημεία της, η νομοθεσία και η δικαστική πρακτική είναι τόσο ελαστικές που μοιάζουν να υποβοηθούν τη διακίνηση του «εμπορεύματος». Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως το αδίκημα της παράνομης διακίνησης λαθρομεταναστών τιμωρείται ως πλημμέλημα ! Στους λαθρομετανάστες χορηγείται άδεια παραμονής από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών της αστυνομίας για ένα μήνα, με τη λεγόμενη διαδικασία διοικητικής απέλασης, η οποία πλαστογραφείται ευκολότατα και διατηρείται στο διηνεκές. Η γνωστή ελληνική «ευρηματικότητα» στην ανακάλυψη διόδων διαφυγής, θριαμβεύει με διάφορους άλλους τρόπους υπό τη σκέπη εγχώριων και αλλοδαπών χρυσοκάνθαρων προστατών. Η νομιμότητα, η παρανομία, το σωστό και το λάθος, ισοπεδώνονται και είναι δυσδιάκριτες έννοιες. Μπροστά στη χιονοστιβάδα του προβλήματος, καταλήγουμε στην απραξία, στην ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη διόγκωσή του. Μια μερίδα του πολιτικού κόσμου στο χώρο της αριστεράς κυρίως, προσεγγίζει το πρόβλημα μονοδιάστατα από την ανθρωπιστική του σκοπιά. Αυτό στην πράξη οδηγεί στη χωρίς όρους ανεξέλεγκτη υποδοχή χιλιάδων λαθρομεταναστών, για τους οποίους κανείς δημοκρατικά σκεπτόμενος, δεν αρνείται ότι αποτελούν θύματα της άδικης διεθνούς κατανομής του πλούτου, των εμφύλιων σπαραγμών, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Όμως, είναι τουλάχιστον ουτοπικό, αφελές επικίνδυνο ή και ύποπτο, να δεχτούμε ότι η μικρή χώρα μας θα επιλύσει μόνη της το τεράστιο αυτό διεθνές πρόβλημα. Μια τέτοια αντίληψη, μοιάζει με την άποψη ότι η φτώχεια μπορεί να αντιμετωπιστεί αποκλειστικά και μόνο με την ατομική φιλανθρωπία, μια άποψη κάθε άλλο παρά προοδευτική.



Το πρόβλημα των λαθρομεταναστών, των οικονομικών μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων, αποτελεί τεράστιας σημασίας διεθνές ζήτημα και πρέπει να αποτελέσει πρώτιστο μέλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην πράξη και όχι μόνο στις διακηρύξεις. Η Ε.Ε. οφείλει να καταστήσει σαφές στην Τουρκία ότι δεν μπορεί να είναι υποψήφια για ένταξη, όταν με την ανοχή ή και τη συμμετοχή της επίσημης Πολιτείας της, διοχετεύονται κατά χιλιάδες οι λαθρομετανάστες στη χώρα μας, όπου βρίσκονται και τα ανατολικά σύνορά της Ευρώπης. Η Τουρκία θα πρέπει να υποχρεωθεί να τιμήσει τις συμφωνίες που έχει υπογράψει για το ίδιο θέμα και να δεχτεί την επανεισδοχή και επαναπροώθηση, με την οικονομική αρωγή και της Ε.Ε., στις χώρες καταγωγής τους, τους λαθρομετανάστες που διακινούνται μέσα από το έδαφός της. Σε αντίθετη περίπτωση, θα απειληθεί με πάγωμα των διαδικασιών ένταξης, μαζί με συνακόλουθες άλλες κυρώσεις. Επίσης, οι χώρες προέλευσης των λαθρομεταναστών στην Αφρική και στην Ασία, οφείλουν να υποχρεωθούν και αυτές να δεχτούν πίσω τους ομοεθνείς τους, υπό την απειλή σοβαρών κυρώσεων, αλλά και μέριμνας για συναρτούμενη ισχυρή οικονομική βοήθεια. Για να γίνουν πράξη όλα αυτά, το όλο ζήτημα πρέπει να τεθεί σε επίπεδο αρχηγών κρατών, καθώς και σε όλα τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωκοινοβούλιο, κλπ. Επισημαίνεται ότι οι προτάσεις αυτές αφορούν την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση ή αντικανονική μετανάστευση και όχι τους νόμιμους μετανάστες και ειδικότερα τους κατέχοντες χρήσιμες επαγγελματικές ειδικότητες, ή τα μέλη οικογενειών νόμιμων μεταναστών που διαβιούν ήδη στις χώρες υποδοχής, όπως ορίζει και το πρόσφατο σύμφωνο για τη μετανάστευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επί πλέον, οι πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες, θα πρέπει να τύχουν ειδικής προστασίας και του δικαιώματος να μπορούν να προωθούνται και να ενσωματώνονται στην Ελλάδα και σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού τους.



Η ανεξέλεγκτη εισροή χιλιάδων λαθρομεταναστών στη χώρα μας δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν είναι ανεκτό να μεταβάλλονται τα νησιά μας, η Αθήνα και ιδιαίτερα το ιστορικό της κέντρο σε τριτοκοσμικό γκέτο, με τη συνακόλουθη ανάπτυξη της εμπορίας ναρκωτικών, της πορνείας, της επαιτείας, του εγκλήματος, της υγειονομικής και πολεοδομικής απαξίας και νοσηρότητας. Συμπαραστεκόμαστε στο δράμα των μεταναστών, αλλά η λύση του προβλήματος κάθε άλλο παρά βρίσκεται στη συσσώρευση τους σε άθλιες πολυκατοικίες στο κέντρο της χώρας, όπου μεταβάλλονται σε υποχείρια των κυκλωμάτων της ανομίας και του εγκλήματος και οδηγούνται σε μοιραία σύγκρουση με τους κατοίκους και επαγγελματίες της περιοχής, οι οποίοι βρίσκονται στα πρόθυρα της εξέγερσης.



Για τους λόγους αυτούς, οι πολυκατοικίες-γκέτο που δεν πληρούν στοιχειώδεις κανόνες νομιμότητας, θα σφραγιστούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες και θα κλείσουν, ενώ οι ιδιοκτήτες τους θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του νόμου. Μέχρις ότου βρεθεί η λύση της επαναπροώθησης στις χώρες τους για όσους λαθρομετανάστες δεν είναι πραγματικοί πολιτικοί πρόσφυγες, θα υπάρξει μέριμνα για προσωρινή εγκατάστασή και σίτισή τους σε αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις σε περιοχές στην ύπαιθρο, μακριά από τις πόλεις και την Αθήνα ειδικότερα. Για το σκοπό αυτό, μπορεί να ενεργοποιηθούν μη κυβερνητικές οργανώσεις με την αξιοποίηση σχετικών κονδυλίων.



Είναι υποχρέωσή μας και απαίτηση των κατοίκων του Λεκανοπεδίου και της χώρας, να βρεθεί άμεση λύση στο τεράστιο αυτό πολιτικό πρόβλημα με ανθρωπιά αλλά και ρεαλισμό. Αν παραμείνουμε σε αδράνεια, σύντομα θα είναι πολύ αργά για να αντιστραφεί η κατολίσθηση και εγκατάλειψη της Αθήνας και της χώρας μας στην ανομία, στο έγκλημα και σε βίαιες φυλετικές συγκρούσεις που θα υπονομεύσουν την όλη υπόστασή και κοινωνική μας συνοχή.